تاریخ چهارشنبه سوری 97 و آداب و رسوم مخصوص این شب

چهارشنبه سوری یکی از آداب سنتی ایرانیان برای استقبال از سال جدید شمسی می باشد که در شب آخرین چهارشنبه سال برگزار می شود. یکی از مهمترین آداب برگزاری چهارشنبه سوری، روشن کردن آتش و پریدن از روی آن می باشد. آتش در روزگار باستان ایران از جمله موارد مقدس محسوب می شده و زرتشتیان همواره برای آن احترام قائل شده اند. در ادامه با ما همراه باشید تا به بررسی مراسمات و آداب مخصوص این شب پرداخته و تاریخ چهارشنبه سوری 97 را برای برگزاری جشن ها و مراسم مخصوص این شب، بررسی نماییم.

تاریخ چهارشنبه سوری 97

از آنجا که معمولا شب چهارشنبه به برپایی شادی و مراسمات مخصوص این شب پرداخته می شود پس باید بدانید که مراسم چهارشنبه سوری همه ساله در حقیقت در اواخر سه شنبه شب برگزار می گردد. با این حساب می توان گفت که مراسم چهارشنبه سوری 97 در تاریخ 28 اسفند ماه 97 و در سه شنبه شب مصادف با 19 مارس 2019 برگزار خواهد شد.

تاریخ چهارشنبه سوری 97 : سه شنبه شب، 28 اسفند ماه 1397

زمان تحویل سال 98 : ساعت 01:28:27 بامداد پنجشنبه، یکم فروردین ماه 1398

پس اگر از جمله کسانی هستید که برای این شب احترام خاصی قائلید و یا دوست دارید در جشن های خانوادگی و گرم مخصوص این شب شرکت داشته باشید، یا یکی از برگزار کنندگان این جشن باشید، در سه شنبه شب 28 اسفند ماه باید تدارکات لازم را برای برپایی مراسم مخصوص این شب که در ادامه در رابطه با آن صحبت خواهیم نمود، تهیه نمایید.

آداب و رسوم چهارشنبه سوری

همانطور که می دانید مهمترین بخش آداب و رسوم چهارشنبه سوری را بخش روشن نمودن آتش و شب زنده داری در کنار آتش، تشکیل می دهد. در این مراسم که معمولا به صورت خانوادگی برگزار می شود، تمام افراد خانواده در کنار یکدیگر جمع شده، آتشی روشن نموده و در کنار آن به رقص و پایکوبی می پردازند.

در گذشته رسم بر این بوده که در اقصا نقاط شهر آتشی بزرگ افروخته می شده و تا هنگام طلوع آفتاب این آتش روشن نگاه داشته می شده است. از مهمترین آداب چهارشنبه سوری پریدن از روی آتش و خواندن سرودی با مضمون “زردی من از تو، سرخی تو از من” می باشد. این عبارت در حقیقت نوعی عبارت دعایی محسوب شده که در آن از آتش خواسته می شود تا شادابی و گرمای خود را به مردم داده و در عوض بیماری، مشکلات و گرفتاری ها را از آن ها بگیرد.

برپایی مراسم قاشق زنی نیز از دیگر مراسم مخصوص چهارشنبه سوری است که کم کم رو به فراموشی گذارده است. اما با این وجود همچنان در برخی از نقاط کشور این مراسم با شور و حلاوت خاصی برگزار می گردد. در این مراسم که معمولا کودکان و نوجوانان مجری آن هستند، بچه ها صورت خود را پوشانده و با استفاده از دو قاشق که به صورت برعکس لای انگشتان خود نگه می دارند، قاشق زنی کرده و به درب خانه افراد رفته و از آن ها طلب شیرینی و شکلات و آجیل می نمایند. صاحب خانه نیز معمولا با شکلات و شیرینی از بچه ها پذیرایی کرده و آن ها را به درب خانه فردی دیگر راهی می کند.

رقص و پایکوبی و شادی از جمله مراسم همیشگی چهارشنبه سوری بوده و همیشه به آن توجه خاصی می شده است. با توجه به نزدیک شدن سال جدید و استقبال مردم از این واقعه، بدیهی است که شادی و شور در همه افراد وجود داشته باشد. خوشبختانه با توجه به بازتر شدن فضای شادی در کشور در سال های اخیر، در شب چهارشنبه سوری بسیاری از مردم را می بینیم که در کوچه و خیابان دور هم جمع شده و به رقص و پایکوبی می پردازند. این سنت از گذشته نیز وجود داشته است و ریشه ای تاریخی دارد.

گره گشایی یا فال گوشی نیز از جمله مراسماتی هستند که ریشه ای باستانی داشته و هنوز هم در بین مردم بسیاری رواج دارد. در این مراسم معمولا دختران جوان به نیت باز شدن بخت خود، دعا کرده و جواب نیت خود را با استفاده از تعبیر صحبت های افراد که از آن محل رد می شوند، می گرفته اند. دود کردن اسپند و گردانیدن آن به دور سر افراد نیز از جمله دیگر رسومی است که در این شب انجام می شود تا بدی ها را از افراد دور نمایند.

شاهنامه خوانی و قصه گویی به دور آتش نیز از جمله دیگر رسومی است که در شب چهارشنبه سوری معمولا توسط بزرگان خانواده انجام می شود. در این میان نیز افرادی که دستی در هنر موسیقی دارند، معمولا با ساز های خود اقدام به هنرنمایی کرده و اشعاری نیز در وصف سال جدید و آمدن بهار نیز سروده و خوانده می شود. این مورد که در جشن های دیگری نیز همچون آیین شب یلدا نیز انجام می پذیرد، معمولا جزئی جدایی ناپذیر از مراسمات باستانی ایران زمین می باشد.

امروزه نیز مراسم چهارشنبه سوری با شور و هیجان برپا می شود اما ورود یک سری رسوم غلط و نو به این جشن سنتی و باستانی، سبب شده است تا مخالفت هایی با نحوه برگزاری آن صورت پذیرد.

ورود ترقه ها و وسایل آتش بازی که بعضا بسیار خطرناک بوده و صدمات جبران ناپذیری را به افراد وارد می کنند، سبب شده است تا این جشن بزرگ باستانی دیگر آن چهره زیبا و دوست داشتنی خود را از دست داده و به یک مراسم ترسناک و توامان با خطرات بسیار تبدیل شود. البته این مورد بیشتر در شهرهای بزرگ دیده می شود و هنوز هم در شهرهای کوچکتر و به خصوص در روستاها، این جشن به همان شیرینی گذشته و با آرامش پیشین برگزار می شود.