طی سالیان متمادی، متخصصین رشد کودکان درباره Screen Time های طولانی‌مدت و تأثیر آن بر عاطفه و رشد قوه ادراک آنان ابراز نگرانی کرده‌اند. Glenn Sparks، پروفسور ارتباطات در دانشگاه Purdue می‌گوید: وقتی‌که ما از صفحات نمایش در مکان‌های عمومی استفاده می‌کنیم، تعاملات اتفاقی نیز رخ می‌دهد، ما درواقع به ارتباطاتمان که تشکیل‌دهنده اجتماعات و تمدن است آسیب می‌زنیم. مزایای خاصی هستند که تنها از سوی مردمی ایجاد می‌شوند که واقعاً وجود دارند. همچنین روابط مستحکم در جامعه نیز حائز اهمیت هستند. بااین‌حال، روابط ضعیف نیز به جهت نگه‌داشتن جامعه در کنار یکدیگر حائز اهمیت است. دیگر محققین نیز معتقدند که ارتباطات رودررو، دیدار حضوری و صحبت کردن بر روی تلفن چیزی است که اشخاص را به یکدیگر نزدیک‌تر می‌کند.
پیشنهادات محققین برای آموزش فرزندان(و البته خودتان) به شرح زیر است:
- درزمانی که ارتباطات رودررو دارید از ارسال پیامک، ایمیل و یا حرف زدن با تلفن به‌خصوص در هنگام خوردن وعده‌های غذایی خودداری کنید.
- وقتی‌که فرزندتان از مدرسه می‌آید کمی به او استراحت بدهید چراکه پس از یادگیری در مدرسه نیاز به مقداری زمان برای شروع به فعالیت‌های دیگر و یا انجام تکالیفش دارد.
- وقتی‌که در خودروتان هستید، پیشنهاد ما این است که با یکدیگر به گفتگو بپردازید.
- برنامه‌ریزی تمام‌وقت را برای فرزندانتان متوقف کنید یا به آن‌ها اجازه دهید خودشان برنامه‌ریزی کنند. کودکانی که در فعالیت‌های زیادی درگیر می‌شوند اغلب با مشکلاتی در هنگام خواب روبه‌رو می‌شوند و همچنین برخی اوقات مضطرب و خسته خواهند بود.
- زمانی که فرزند شما قرار است پشت صفحات نمایش بنشیند را کاهش دهید. اگر که فرزندتان تمایلی به خاموش کردن آن‌ها درزمانی که شما مقرر کرده بودید نداشت پس بایستی آن را به‌طور کامل به‌عنوان جریمه حذف کنید.