مدتی است که در فضای مجازی اخباری مبنی بر این که در دل درختان تهران، دستگاه هایی تعبیه شده است که عمل شنود را انجام می دهند، دست به دست می شود. طبق این اخبار، هدف از کارگذاری این دستگاه ها، شنود صحبت های رهگذران و مردم عادی بوده و به این ترتیب تمامی صحبت های رهگذارن ثبت و ضبط می شود. اما این گفته ها تا چه اندازه واقعیت دارد و چه کسی در این رابطه توضیح خواهد داد؟ با ما همراه باشید تا اطلاعات جامعی را در رابطه با ماجرای نصب شنود در درختان تهران در اختیار شما قرار داده و میزان صحت این اخبار را بسنجیم.
نصب شنود در درختان تهران
مدتی است که در فضای مجازی و خصوصا شبکه های وابسته به دولت های غربی، ما شاهد تصاویر و ویدیوهایی هستیم که در آن، افراد مختلف اقدام به در آوردن یک سری تجهیزات الکترونیکی از درون درختان می کنند و از این تجهیزات با عنوان شنود یاد می کنند. این دستگاه ها شبیه به یک میخ پلاستیکی می باشند که در دل درختان جای گرفته و یک سری تجهیزات الکترونیکی درون آن ها وجود دارد که بیش از هر چیز دیگری، ذهنیت افراد را به سمت وجود شنود در دل درختان سوق می دهد.
اما در این رابطه آقای “میلانی” عضو شورای شهر تهران، کاملا این موضوع را تکذیب کرده و به طور کلی وجود دستگاه شنود در درختان تهران را رد نموده است. با این حساب تکلیف این دستگاه ها چیست؟ آیا به طور کلی این دستگاه ها یک حقه بوده و چنین چیزی وجود ندارد؟ اگر چنین دستگاه هایی در درختان وجود دارند، آیا وظیفه آن ها شنود است؟ اگر این دستگاه ها، دستگاه شنود نیستند، پس چه وظیفه ای دارند؟
به گزارش پایگاه خبری امنیت اطلاعات (ITSN) این دستگاه ها از سال 1389 بر روی 8 هزار اصله از درختان تهران نصب شده است که وظیفه آن ها کنترل و ردیابی اموالی از جنس چوب می باشد. این دستگاه ها که به “تگ میخی” یا “Nail RFID” معروف هستند دقیقا شبیه به یک میخ طراحی شده و عموما در اجناسی از جنس چوب فرو می روند.
این تگ های میخی، قابلیت ردیابی آنلاین و همچنین ذخیره داده های مربوط به جنسی که روی آن کار گذاشته شده اند را دارد و به این ترتیب می توانند حاوی اطلاعات مهمی باشند. در مرداد ماه سال 89 ، مدیر عامل پارک ها و فضای سبز شهرداری تهران، اعلام داشت که قرار است روی درختان تهران نشانگر الکترونیک نصب گردد تا بدین ترتیب عملیات حفاظت از محیط زیست تهران، تسهیل گردد.
در طرح اولیه بیش از 8 هزار اصله از درختان تهران وارد این طرح شده و نشانگرهای مذکور روی آن ها نصب گردید. به این ترتیب درختان تهران علاوه بر این که دارای شناسنامه می شدند، یک تگ میخی نیز دریافت می کردند که حاوی اطلاعات مهمی از مکان و اطلاعات درخت می باشد. اطلاعاتی که در این تگ ها ذخیره می شوند، عمدتا در پژوهش های مربوط به منابع طبیعی و جنگل ها به کار می روند و استفاده محیط زیستی دارند.
این تگ ها معمولا دارای یک برد الکترونیکی بسیار کوچک بوده و برای عملکرد خود نیازی به باتری ندارند. اصولا تگ های RFID که نمونه آن ها را در زندگی روزمره مشاهده می کنیم، برای ارسال اطلاعات خود نیازی به باتری نداشته و هنگامی که در برد مفید دستگاه تگ خوان (RFID Reader) قرار بگیرند، اطلاعات خود را ارسال یا بروز رسانی می کنند.
نمونه این تگ ها را می توان در کارت های مخصوص بلیط مترو یا اتوبوس دید که کارت مذکور بدون نیاز به باتری می تواند اقدام به ارسال اطلاعات به سمت دستگاه کارت خوان نماید. پس این فرضیه که این دستگاه ها چون باتری ندارند و یا چون به منبع انرژی خاصی متصل نیستند، پس نمی توانند حاوی اطلاعاتی باشند، کاملا رد می شود.
اما همانطور که اشاره شد، این دستگاه ها به طور کلی جزو دستگاه های شنود به حساب نیامده و به این ترتیب فرضیه وجود دستگاه شنود در درختان تهران نیز کاملا رد می شود. همانطور که اشاره شد، این دستگاه ها که نمونه آن ها در تمامی دنیا مورد استفاده قرار می گیرد، صرفا یک تگ RFID برای ردیابی و دریافت اطلاعات مربوط به کالای چوبی بوده و استفاده خاص دیگری ندارد.
به این ترتیب توصیه می شود به تصور وجود شنود در درختان تهران ، از در آوردن و جدا کردن این تگ های مفید از درختان پرهیز کرده و به محیط زیست صدمه وارد نکنید.