جای هیچ شکی نیست که با فرستادن فرزندانمان به مدرسه در هر سال باعث می شویم که احساسات متفاوت و در هم ریخته ای را تجربه کنند.
احساس ترس همیشه برای چیزهایی که از آن‌ها شناختی نداریم طبیعی است. ما فرزندانمان را به ماشین سرویس و یا اتوبوس می‌فرستیم که اصلاً آن‌ها را نمی‌شناسیم و یا در موردشان اطلاعاتی نداریم. وقتی برای اولین با فرزند خود را به مدرسه می‌فرستیم به‌طور دقیق از فعالیت‌هایی که در طول روز در مدرسه انجام می‌دهد یا وقتش را با چه کسی می‌گذراند مطلع نیستیم. همین‌طور در مورد که معلمی که قرار است با فرزند شما سروکله بزند و این‌که فرزند شما در مدرسه گریه یا دعوا کرد و یا فراموش کرد که ناهارش را ببرد معلمش چگونه با این موضوع برخورد خواهد کرد؟
وقتی‌که ما نمی‌توانیم شخصاً در مدرسه‌ی فرزندمان حضور پیدا کنیم تا مراقبشان باشیم و آن‌ها را از خطرات حفظ کنیم، می‌توانیم فرزند خود را قوی و هوشیار تربیت کنیم که بتوانند در چنین مواقعی از خودشان مراقبت کنند و نیازهای خود را برطرف کنند.
کودکان در مدرسه
با توجه به این‌که فصل مدرسه شروع‌شده است، ۱۰ نکته‌ی کاربردی را به‌اصطلاح رژیم مدرسه می‌نامیم که به شما نیز پیشنهاد می‌کنیم:
- اطمینان حاصل پیدا کنید که فرزند شما اطلاعات تماس خود و والدینش که شما باشید را می‌داند. فرزندی که به مدرسه می‌فرستید باید حتماً نام کامل خود، آدرس خانه، نام پدر و مادر و یک شماره که بتواند با شما تماس بگیرد را بداند.
- از برچسب زدن به لباس‌ها، کوله‌پشتی یا ژاکت فرزند خود بانامش آن‌هم درجایی که تابلو است و دیده می‌شود جلوگیری نمایید. چنین کاری باعث می‌شود که غریبه‌ها نام فرزند شمارا بدانند و او را به اسم صدا بزنند. حتماً از این‌که نام فرزند شما برای همه بر روی لباس و کیف مدرسه‌اش قابل‌مشاهده باشد جلوگیری نمایید.
- از فرزند خود بخواهید که به سؤال‌های شما پاسخ بدهد. از فرزند خود بپرسید که معمولاً بعد از مدرسه کجا می‌رود و چه‌کار می‌کند. اگر هر چیزی شمارا نگران می‌کند، آن را با معلمش در میان بگذارید. به کودک خود یاد بدهید که اگر با معلم خود در موردنیاز ها و نگرانی‌هایش صبحت کند مشکلی برایش به وجود نمی‌آید و شما اجازه این کار را به او می‌دهید.
- حتماً به‌دقت با شماره‌ها و راه‌های ارتباطی تماس اضطراری با مدرسه آشنا شوید و به فرزند خود نیز یاد بدهید که وقتی‌که در موقعیت اضطراری قرار گرفت با چه کسی تماس بگیرد.
- حضور داشته باشید. دقت داشته باشید که همیشه در تمامی فعالیت‌های مدرسه‌ای فرزندتان حضور داشته باشید. در انجمن والدین مدارس شرکت کنید و داوطلب شوید. اجازه دهید حضورتان معرف این باشد که شما به موفقیت کودک خود در مدرسه علاقه دارید.
- راه‌های به فرزند خود ارائه کنید که بتواند دوستانی پیدا کند. به فرزند خود اجازه دهید در کارهایی که به انجام آن‌ها علاقه دارد شرکت کند، در اوقات بازی با دوستان خوبش تشویقش کنید. شرکت کردن در کارهای گروهی به کودک شما احساس مثبتی را در مدرسه‌اش القاء می‌کند.
- اگر فرزند شما تا خانه پیاده‌روی می‌کند و یا با اتوبوس به خانه می‌آید، حتماً در مورد موارد امنیتی با او صحبت کنید و ساعت رسیدن به خانه را برایش تعریف کنید تا وقتی‌که از مدرسه به خانه رسید و حتی شما در خانه نبودید با شما تماس بگیرد و بگوید که به‌موقع رسیده است.
- با نقش بازی کردن در موقعیت‌های متفاوت به کودک خود آموزش دهید. این کار باعث می‌شود که کودک شما در موقعیت‌های مختلفی که امکان رخ دادنش برایش وجود دارد برخورد مناسب و از پیش تعیین‌شده‌ای داشته باشد. این روش باری کودکان پایه دوم ابتدایی می‌تواند بهتر کمک کند. مثلاً اگر فرزند شما در مدرسه پول خوراکی خود را گم کرد چه‌کار باید بکند، مثلاً باید به معلمش بگوید و یا به نگهبان مدرسه اطلاع دهد و یا با خانه تماس بگیرد و موضوع را اطلاع دهد.
- به فرزندان خود تلفن‌های از پیش برنامه‌ریزی‌شده بدهید تا بتوانند در مواقع ضروری با شما تماس بگیرند. اگر در بازار بگردید تلفن‌هایی را خواهید یافت که قادر هستند شماره تماس والدین را در خود ذخیره کنند و با چند دکمه‌ی ساده به فرزند شما کمک می‌کنند که با شما تماس بگیرد.
- به تغییراتی که در خوردوخوراک و شخصیت فرزند شما ایجاد می‌شود اهمیت بدهید و توجه کنید. اگر متوجه شدید که فرزند شما به‌راحتی نمی‌خوابد و یا ناراحتی‌ای دارد جای پرسش دارد! تغییرات در رفتار کودکان نشان می‌دهد که یک جای کار می‌لنگد.
کودکان ما برای اطمینان نهایی‌شان درباره‌ی مدرسه به ما نگاه می‌کنند. اگر ما نگران به نظر برسیم، نمی‌توانیم برای کودکانمان مؤثر واقع شویم و حتماً باید مراقب پیام‌هایی که به فرزندانمان می‌فرستیم باشیم.