درمان ریزش مو به روش های مختلف و آشنایی با عوارض و ویژگی های هر کدام

اگر چه برای مدتی درمان هایی وجود داشتند که بازگشت مو را به سر های کم پشت یا طاس تضمین می کردند اما بیشتر خانوم ها و آقایانی که موی سر آنها در حال کم پشت یا ریزش است نمی توانند کاری برای جلوگیری از آن کنند. بنا به دلایلی مانند استفاده از لوازم آرایشی یا از دست دادن مو ها بعد از عمل جراحی یا درمان دارویی، بسیاری از افراد بعد از این اتفاق، از آنجایی که درمان ریزش مو را در هیچ چیز نمی بینند از کلاه گیس یا ابزار هایی برای پوشاندن این مشکل استفاده می کنند.

یا بعضی ها و بیشتر خانوم ها برای پر کردن جای خالی ابرو یا مژه های  از دست رفته خود از تتو استفاده می کنند. بعضی از دارو ها ممکن است ریزش مو را به تاخیر بی اندازد و درمان های جایگزین نیز می توانند سلامت تار مو های باقی مانده را تقویت کنند ولی هیچ درمانی نمی تواند جای خالی سری که پر از مو بوده است را پر کند. در ادامه قصد داریم به نکاتی بپردازیم افرادی که دچار ریزش مو شده اند می توانند تا قبل از این که مشکل حاد تر شود، دست به کار شوند.

روش های رایج درمان ریزش مو

Rogaine (minoxidil) تحت یک سری شرایط خاص، این ماده درمانی ( برای استعمال بر روی پوست) برای رشد دوباره مو در نواحی می باشد که دچار طاسی شده است. Rogaine روی فلیکول های مو کار می کند و فرآیند کوتاه شدن آن را به رشد دوباره تشویق می کند. در افراد جوان و افرادی که تازه علائم ریزش مو در آن ها ظاهر شده یا حتی بخش کوچکی از سرشان دچار طاسی شده است، تاثیر این ماده تضمین بیشتری دارد.

این ماده درمانی راهکاری است که می بایست در ناحیه های طاس سر به صورت دو بار در روز استفاده کنید و باید این دوره درمانی بدون وقفه باشد.اگر دوره درمان را متوقف کنید ریزش مو دوباره به سراغ شما می آید. در حدود 50 درصد از افرادی که از این ماده استفاده کرده اند می گویند که مو هایشان پر پشت تر شده و ریزش مو را هم بسیار آهسته کرده است. اما استفاده از این ماده در مورد افرادی که طاسی آن ها حاد تر بوده است تاثیر زیادی نداشته است.

Rogaine یکی روش های درمان ریزش مو

عوارض جانبی استفاده از Rogaine به نظر چندان نیست و در مورد بعضی از استفاده کننده ها باعث تحریک پوست می شود. امکان استفاده از این دارو برای خانوم ها و آقایان تایید شده و در داروخانه ها و فروشگاه های دارو بدون تجویز پزشک در دسترس است.

پروپسیا (finasteride) معمولا با دوز بالا برای درمان مشکلات پروستات استفاده می شود؛ پروپسیا در حال حاضر برای طاسی های پس سر آقایان مورد استفاده قرار می گیرد. این ماده دارویی با جلوگیری از تشکیل شدن هورمون های مردانه در پوست از ریزش مو جلوگیری می کند. پروپسیا با تجویز نسخه در دسترس است و مصرف ان به صورت قرض و روزی یک عدد است. مانند همه دارو های، عوارض جانبی نیز برای این دارو وجود دارد. پیش از مصرف با دکتر خود درباره پروپسیا و این که آیا برای شما مناسب است مشورت کنید.

خانوم هایی که احتمال دارد که باردار شوند نمی توانند از پروپسیا مصرف کنند چرا که این دارو می تواند باعث اختلال در تولد نوزاد شود. همچنین این دارو برای خانوم های مسن تاثیری آنچنانی ندارد. در همین رده دارویی Avodart (dutasteride) داروی قوی تر دیگری است.

Spironolactone نیز نوعی قرص است مصرف آن روزی یک عدد است تا هورمون های مردانه در پوست را که باعث ریزش مو می شود را مسدود می کند. البته این دارو در بعضی مواقع برای ریزش مو فرق سر خانوم ها نیز استفاده می شود.

پیوند مو عمل جا به جایی پلاک های پوست از بخش های از پوست سر است که دارای فلیکول های فعال مو هستند به ناحیه های طاسی می شود. یک شخص ممکن است به چندین هزار پلاک نیاز داشته باشد که می بایست بین 10 تا 60 از آن ها در هر جلسه از پیوند مو کاشته شود.

پیوند مو یکی از رایج ترین روش درمان

ممکن است خود مو های کاشته شده بریزند ولی موی جدیدی معمولا از فلیکول های کاشته شده در طی چند ماه شروع به رشد می کند. روش های جدید کاشت مو که بر اساس واحد فلیکول مو هستند به این صورت است که 1 تا 4 فلیکول مو در فواصل بسیار نزدیک کاشته می شوند تا ظاهر طبیعی تری به خود بگیرد. به علاوه تکنیک کاشت موضعی فلیکول (FUT) استخراج موضعی فلیکول (FUE) که شامل پیوند زدن مواضع تکی فلیکول برای به وجود آمدن زخم کمتر می شود نیز موئرد استفاده قرار می گیرد.

کورتیکواستروئید

بیشتر حالات طاسی های موضعی و اختلال های سیستم ایمنی بدن که باعث ریزش مو به شکل توده می باشد، به خودی خود درمان می شود. بعضی از پزشک ها سعی می کنند تا فرآیند بازگشت به حالت طبیعی را با قطره یا تزریق کورتیکواستروئید موضعی در بخش هایی که دچار طاسی شده است، سرعت ببخشند. این نوع از درمان ریزش مو ممکن است دردناک باشد و ایجاد زخم روی ناحیه ای از پوست که تزریق در ان صورت گرفته، شود.

Prednisone استروئید خوراکی می باشد که درمان موثری برای طاسی های موضعی است ولی عوارض جانبی احتمالی آن شامل افزایش وزن، اختلالات متابولیک، آکنه و مشکلات قاعدگی است. تاثیرات مثبت این دارو معمولا موقتی است.

آنترالین دارویی موضعی است که برای کنترل التهاب در ریشه فلیکول های مو استفاده می شود. در مواقعی مانند طاسی های موضعی از این دارو استفاده می شود.

دیفن سیپرون نوعی عامل حساسیت زا موضعی است که گاهی در مورد طاسی های موضعی باعث تشویق برای رشد دوباره مو می شود.

لیزر ها که در انواع شانه های لیزری خانگی و کلینیکی موجود هستند در بعضی مواقع در تحریک برای رشد مو های تازه و درمان ریزش مو موفق بوده اند.