لنز زوم تماسی ؛ لنزی با قابلیت زوم کردن

شاید برایتان جالب باشد بدانید که امروز تکنولوژی قدرت آن را دارد تا به بسیاری از آرزوها و رویای بشریت جامه ی عمل بپوشاند. امروز ساخت چشم دوربینی که قابلیت زوم شدن را دارد، دیگر رویا نیست، چرا که محققان توانستند لنز زوم تماسی را بسازند. در ادامه مطلب با ما همراه باشید تا با این لنز جدید اما عجیب آشنا شوید.

معرفی لنز زوم تماسی

با لنز زوم تماسی دیگر زوم کردن با چشم دیگر به کتاب یا فیلم های تخیلی خلاصه نمی شود. این لنزهایی که قابلیت زوم کردن را دارند، توسط چشم کاربران کنترل می شود. به این صورت که با دو بار پلک زدن، کاربران می توانند قابلیت زوم کردن این لنز را فعال نموده و اجسام را با جزئیات بسیار بیشتر و فراتر از چشم خود ببننند.

چشم انسان یکی از شگفت انگیز ترین نعمت هایی است که خداوند اعطا نموده که امروز دانشمندان و محققان می توانند محدودیت های این عضو حیرت انگیز را کم و کم تر نمایند. اگر رویای زوم کردن روی نقطه ای را به کمک چشمتان در سر می پرورانید، باید به شما بگوییم که این دیگر یک رویا نیست چرا که لنز زوم تماسی ساخته شده است.
پژوهشگران دانشگاه سن دیه گو در کالیفرنیا، توانسته اند در تحقیق و مطالعه اخیر خود، لنز زوم تماسی را بسازند که با دوبار پلک زدن، قابلیت زوم در آن ها فعال خواهد شد.

این لنز با قابلیت زوم چگونه ساخته شد؟

دانشمندان برای ساخت لنز زوم تماسی در ابتدا سیگنال‌های الکترواکولوگرافی را در هر حالت از حرکت چشم، بررسی و ثبت نمودند. سپس دانشمندان اقدام به اندازه گیری سیگنال ها هنگامی که افراد به بالا، پایین، چپ و یا راست نگاه می کنند و همچنین یک یا دو بار پلک زدن می کنند، نمودند. بعد آن ها یک لنز بیومتریک ایجاد کرده که مستقیم به امواج الکتریکی پاسخ می داد. این لنز می توانست به راحتی با توجه به سیگنال های ارسال و تولید شده، فاصله کانونی خود را تغییر دهد. از این رو دانشمندان توانستند قابلیت این لنز را فعال ساخته که با دوبار پلک زدن زوم شود.

خوب است بدانید که الکترواکولوگرافی در واقع تکنیکی است که به منظور اندازه گیری پتانسیل پایدار قرنیه-شبکیه ای از آن استفاده می شود که در واقع بین قسمت جلویی و پشت چشم انسان قرار دارد. کاربرد ابتدایی این سیگنال مهم، در تشخیص انواع بیماری ها در چشم پزشکی و همچنین ضبط حرکات چشم ها است.

برای آنکه بتوانند حرکات چشم را اندازه گیری نمایند، جفت الکترودها را در بالا و پایین چشم و یا به سمت راست و چپ قرار می دهد. چنانچه حرکت چشم از سمت مرکز به سمت یکی از دو الکترود باشد، این الکترود سمت مثبت شبکیه را می ‌بیند و الکترود مخالف آن، سمت منفی شبکه را! در این حالت نوعی اختلاف پتاسنیل بین الکترودها ایجاد می شود که محققان از آن در عینک های طبی، پروتزهای عصبی و همچنین ربات ها استفاده می کنند.
اکنون دانشمندان توانسته اند از این نوآوری ها و تحقیقات استفاده کرده و یک لنز زوم تماسی بسازند که تبعات مثبت و منفی را در پیش خواهد داشت.